De Pier is ongeveer 160 jaar oud en in 1970 verlengd en omstreeks 1975 verhoogd. Maar nog steeds oppassen voor golven bij hoog water. Aan het uiteinde staat een vuurtoren met een helikopterplatform erbovenop. Voor ‘iedereen’ uit de regio is de Pier de perfecte plek om uit te waaien en het strand op te gaan, met of zonder hond

In maart 1864 vond de eerste aanbesteding plaats voor de bouw van twee pieren aan weerszijden van de mond van de Nieuwe Waterweg. De oorspronkelijke pieren liepen met hoogwater altijd onder water en er stonden bakens op zodat het voor de scheepvaart duidelijk was waar ze lagen.

Als je vroeger naar het einde van de pier wilde lopen kon dat alleen met laagwater. Je moest dan wel de seinarm boven op de seinpost in de gaten houden want als deze naar de Waterweg wees werd het hoogwater en dan liep de pier op een gegeven moment onder water. Daardoor was de pier spekglad van het zeewier en het gebeurde nogal eens dat er iemand onderuitging. Als je iemand met groene vlekken op de kleding zag dan wist je dat die onderuit was gegaan.

Rond 1970 is de pier verlengd, maar het nieuwe gedeelte bestaat uit grote betonblokken en wordt daarom wel de ‘blokkendam’ genoemd. Aan de uiteinden van beide pieren staat een vuurtoren met een helikopterplatform erbovenop. Vanwege de vorm staan deze twee vuurtorens bekend als ‘de Paddenstoelen’. Het oude deel van de Noorderpier is omstreeks 1975 verhoogd en loopt daarom alleen nog bij extreem hoog water tijdens stormen onder water. Het laatste deel van de pier is tegenwoordig afgesloten met een hek. Op de pier heb je een schitterend uitzicht op zowel de inkomende als uitgaande scheepvaart en een ruime blik over het Hoekse strand. Wel oppassen bij hoog water en passerende schepen. De golven kunnen dan krachtig over de pier heen slaan.

Aan de noordzijde van de Noorderpier ligt de Van Dixhoorndriehoek. Het is nieuw land van zo’n 150 hectare wat in 1971 is gemaakt van 19 miljoen kubieke meter zand dat overbleef bij de aanleg van de Europoort. De Rijkswaterstaats ingenieur J. van Dixhoorn besloot het zand achter de Noorderpier in zee te spuiten. Zo ontstond een driehoekige kustverbreding met de naam Van Dixhoorndriehoek.